เหยว เป็นชื่อเรียกลายปักโบราณดั้งเดิม แปลว่า ฟันเลื่อย ซึ่งสอดคล้องไปกับรูปร่างของลวดลายที่มีลักษณะซิกแซกสลับขึ้นลงดูคล้ายฟันเลื่อย แต่ในอีกความหมายหนึ่งคําว่าเหยวในภาษาอิ๊วเมี่ยนยังหมายถึง กัน หรือ กั้นด้วย ดังนั้นชาวอิ้วเมี่ยนจึงนิยมปักลายเหยวนี้ที่บริเวณชายขอบผ้า เช่น ปลายขอบขากางเกง ผ้าโพกหัวหรือผ้า คาดเอวสตรี หรือเป็นลายคั่นระหว่างลายหนึ่ง กับอีกลายหนึ่ง ชาวเผ่าอิ้วเมี่ยนมีความเชื่อแต่โบราณว่าลายเหยวนี้จะช่วยป้องกันและกั้นสิ่งที่เป็นอันตรายหรือสิ่งที่ไม่ดีไม่ให้เข้ามากล้ำกรายแก่ผู้ที่สวมใส่ได้